به عنوان یک #روانشناس_بالینی و کسی که عمیقا با #روان افراد سرو کار دارد، هرگز از رویکردی دفاع نمی کنم که به سادگی جایگزین کردن #افکار «منفی» شما با افکار «مثبت» را بیاموزد.
بله، افکار ما بر #احساسات ما تأثیر می گذارد.
بله، یک طرز فکر امیدوارکننده و خوش بینانه می تواند مفید باشد.
بله، اگر افکار ما منعکس کننده واقعیت باشد، باید روی بازسازی آنها کار کنیم.
اما این بدان معنا نیست که ما فقط می توانیم افکار منفی خود را با #افکار_مثبت عوض کنیم.
در بهترین حالت، این یک سوء تفاهم بیش از حد ساده لوحانه و نادیده انگاری محض است که چگونه افکار ما بر #سلامت_روان ما تأثیر می گذارد و در بدترین حالت به شما می آموزد که به خودتان دروغ بگویید.
دلیلش این است: گاهی اوقات همه چیز واقعاً وحشتناک است و ما نمی‌توانیم خودمان را متقاعد کنیم که همه چیز خوب است، مهم نیست که چقدر تلاش می‌کنیم (برای مثال تجربه یک تروما). و هر چه بیشتر تلاش کنیم، بیشتر در درون خود آشوب ایجاد می کنیم.
در اینجا نکاتی در مورد چگونگی پاسخ موثر به این #افکار_مزاحم به روشی وجود دارد که آشوب درونی ایجاد نکند یا آن را کمتر کند.
💭 #مایندفول باشید: تمرین کنید که فقط به آن افکار توجه کنید بدون اینکه لازم باشد برای آنها ارزش قائل شوید (یعنی خوب در برابر بد). فقط به آنها توجه کنید که مانند ابرهای در حال حرکت در آسمان هستند که می آیند و می روند. وقتی شروع به برچسب زدن به افکار خود می کنیم، حتی بیشتر به آن افکار وابسته می شویم. به جای آن فقط توجه کردن به آنرا تمرین کنید.
💭کنجکاوی کنید: گاهی اوقات افکار ما منعکس کننده تروماها، ترس ها، ناامنی ها و خواسته های ما هستند. وقتی تمرین می کنیم که با افکار خود بنشینیم و مجبور نباشیم آنها را انکار و کنار بزنیم یا فوراً آنها را تغییر دهیم، این فرصت را به دست می آوریم که در سطح عمیق تری درباره خودمان بیاموزیم.
💭#پذیرش را تمرین کنید: بدانید که در برخی مواقع، اکثر مردم افکاری را تجربه می کنند که آنها را ناراحت کننده یا ترسناک می دانند. این طبیعی است و نیازی به معنایی بیش از این ندارد چرا که مغز ما انواع افکار را در طول روز به ما ارائه می دهد.
💭افکارتان را بیرونی کنید: بیرون کشیدن افکارتان از ذهنتان آنها را کمتر ترسناک و قابل کنترل تر می کند. بهترین راه برای انجام این کار رواندرمانی است که در آن یک فرد دیگر (معمولا روانشناس و مشاور) همدل و بی‌طرف می‌تواند فضایی را برای آن افکار نگه دارد، اما وقتی روانشناس و مشاور در دسترس نیست، یادداشت کردن یا صحبت کردن با یک دوست حمایت‌گر نیز می‌تواند مفید باشد.
